فلسطین جزء سرزمینهایی است که اولین تمدنهای بشری را در خود جای داده و دارای قدمت هزاران ساله است، اماکن مقدس بسیاری از سه دین آسمانی در آن وجود دارد که اهمیت آن را دو چنان می‌نماید.
تهران- الکوثر: براساس اسناد تاریخی، اقوام اولیه‌ای که در نقاط مختلف این سرزمین سکونت داشته‌اند، عبارتنداز: آموریان، آرمیان، کنعانیان و...
بنی اسرائیل بعد از این اقوام و در بعضی نقاط فلسطین زندگی کردند، البته هم زمان با چند قبیله عبری(بنی اسرائیل) اقوام دیگری نیز مانند کلدانی‌ها، آشوری‌ها و... در فلسطین زندگی می‌کردند، بنابراین ادعای آنها مبنی بر حق تاریخی بر سرزمین فلسطین صحیح نمی‌‌باشد.
صهیونیستها بیش از یک قرن و نیم پیش برای ایجاد اتحاد بین یهودیان سراسر دنیا حرکت خود را آغاز کردند، آنها در ابتدا شعار وطن یهودی در آرژانتین یا یکی از کشورهای آفریقایی (بیشتر اوگاندا مطرح بود) سردادند ولی بعدها این شعار برای همراهی و هماهنگتر کردن یهودیان سراسر دنیا (با دادن بار اعتقادی) متوجه فلسطین به عنوان سرزمین موعود! یهود شد.
این سرزمین تا زمان خلیفه دوم در دست رومی‌ها بود که بوسیله پیمان‌نامه با صلح و آرامش و بدون خون‌ریزی بدست مسلمانان فتح شد و تا آخر دوران عثمانی‌ها جزء قلمرو حکومت‌های اسلامی و منطقه‌ای با اکثریت مسلمان و بدون هیچ مزاحمتی برای سایر ادیان بود.
سئوالی که در اینجا مطرح است این است که چرا صهیونیست ها خاورمیانه را انتخاب کردند؟
دلیل اول اینکه همه ادیان آسمانی که مردم را به توحید دعوت کردند ، پیامبران عظیم الشانی که مبعوث شدند ، به دنیا آمدند و به شهادت رسیدند ، در خاورمیانه قد علم کردند . حساسیت دوم موضوع نفت و انرژی است ، به طوریکه 75% انرژی دنیا از خاورمیانه در حال تردد است .
عامل سوم اینکه خاور میانه قلب جهان اسلام است . این منطقه تراکم مسلمانان دنیا را در خود جای داده است و مسلمانان با توجه به دستورات دینی خود که آن ها را به خود اتکایی از مسیحیان و یهودیان و دوری از تبعیت از آن ها تشویق می کندو برعکس غربی ها مایل به تسلط بر تمام مردم دنیا از جمله مسلمانان بودند ، بنابراین برای تسلط و کنترل هرچه بیشتر مسلملنان به این نتیجه رسیدند که یهودیان را در این منطقه مستقر نمایند.
. عامل چهارم : موقعیت جفرافیایی است . جغرافیای خاورمیانه به گونه ای است که محل تلاقی چند قاره دنیا است در واقع قلب آسیا ، افریقا و اروپا است . نمی توان امروز از اقتدار سخن گفت ولی خاورمیانه را نادیده گرفت .
لذا وضعیت و مراحل اشغال این سرزمین مقدس به چهار مرحله تقسیم میشود:
1. پیش از اشغال انگلیسی ها
تعداد یهودیان [در فلسطین] از 56 هزار نفر [یعنی معادل] 8درصد در مقابل 644 هزار فلسطینی، [معادل] 92 درصد تجاوز نمی‌کرد و میزان اراضی آنان هم به 2درصد میرسید.
نخستین موج مهاجرت یهودیان در سال 1882میلادی(1261هجری شمسی) آغاز شد و تعداد مهاجران تا 1903 میلادی(1272هجری شمسی) به حدود 20 هزار نفر رسید.[در جنگ جهانی اول دولت عثمانی شکست خورده و کشور عثمانی تجزیه شده و بین قدرتهای بزرگ آن دوران، فرانسه و انگلیس تقسیم میشود] پس از اشغال فلسطین توسط انگلیس، در آوریل 1917میلادی(1286 هجری شمسی) بالفور ( وزیر امور خارجه انگلیس) وعده ایجاد میهن ملی یهود را در فلسطین به یهودیان وعده داد.
پس از جنگ جهانی اول در سال 1919 میلادی مقارن با 1218 شمسی با شکست عثمانی و تجزیه این سرزمین پهناور اسلامی سرزمین فلسطین با توطئه انگلیسیها به قیمومیت«سرپرستی» انگلیس در می‌آید.
قیمومیت یعنی اینکه مردم سرزمین آنقدر عقب مانده باشند که نتوانند خود را اداره کنند، بنابراین کشوری‌که توانمند است می‌آید و به حساب کمک به آن سرزمین حکومت می‌کند و مردم آن سرزمین را در حکومت داری توانمند می‌کند و سرآخر سرزمین را به مردم همان سرزمین می‌سپارد
انگلیسیها که صهیونیستهای یهودی در آن نفوذ داشتند، در دوران قیمومیت اقدام به واگذاری زمینهای فلسطین به آژانس یهود کردند، در این بین این آژانس تلاش می‌کرد علاوه بر زمینهایی که انگلیسیها به آنها می‌دهند با مسلمانان وارد معامله شوند و زمینهای آنها را خریداری کنند، از آنجا که علمای وقت به اندیشه شوم این یهودیان پی برده بودند، ضمن آگاه ساختن مسلمانان، حکم ارتداد و کشتن افرادی که زمینهای خود را به یهودیان میفروشند صادر کردند. صهیونیستها به ناچار یا با ظاهری مسلمان و یا توسط وکلای مسیحی زمینهایی را از مسلمانان خریداری کردند با این حال تا سال 1948 یعنی 60 سال پیش که انگلیسیها این سرزمین را ترک کرده و به صهیونیستها واگذار کردند و آنها اعلامیه استقلال اسرائیل را صادر کردند، نزدیک به 6/6 درصد کل سرزمین فعلی فلسطین را در اختیار داشتند در حالیکه قبل از اشغال فلسطین یهودیان تنها 2 درصد فلسطین را در اختیار داشتند.
و اما پس از 1948 یک رشته اتفاقاتی رخ می‌دهد که اسرائیل مناطق بیشتری را در اشغال خود در می‌آورد که مهمترین آنها جنگ 1948 و 1967 است.
